مهمترین کاری که باید برای افزایش پوشش دهی ارتباط بی سیم انجام داد، نصب یک آنتن External ( خارجی یا جداگانه ) با بهرهٔ (Gain) خوب و ویژگی‌های هدایت سیگنال به یک یا چند جهت است. ارتباط بی سیم یک تشعشع رادیویی است که برای ارتباط استفاده می‌شود.
از نظر میزان پخش امواج، می‌توانید بی سیم را مانند یک «سیستم بلندگو» تصور کنید؛ هرچه آنتن بزرگ‌تر ( دارای بهره بیشتری باشد ) باشد، امواج رادیویی نیز به فاصلهٔ دورتری ارسال می‌شوند.

آنتن های جهت دار (Directional) 

آنتن های جهت دار برای سیستم‌های نقطه به نقطه (point-to-point) و در بعضی مواقع برای سیستم‌های چندنقطه ای (multi-point) به کار می‌روند. اگر سعی دارید از یک نقطه به نقطهٔ دیگر راه یابید، پیشنهاد ما آنتن جهت دار است. انواع آنتن های جهت دار عبارتند از: پنل (panel), یاگی (Yagi)، بک فایر (backfire)، و نوع دیش (dish).

آنتن های همه جهته (Omni-Directional)

این نوع آنتن همان آنتن پایهٔ متداولی است که برای ارسال سیگنال از یک نقطه به چند نقطه به کار می‌رود. از آنتن همه جهته می‌توانید حتی در ماشین خود نیز استفاده کنید. این آنتن می‌تواند به عنوان آنتن اصلی برای توزیع سیگنال به کامپیوتر ها و سایر تجهیزات (مانند پرینتر وایرلس،PDAها و ...) استفاده شود.
برای راه اندازی یک سیستم نقطه به نقطه، می‌توانید از دو آنتن همه جهته استفاده کنیم. اما حقیقت این است که وقتی هدف ما ارسال سیگنال از نقطهٔ A به نقطهٔ B است، دلیلی ندارد از آنتن هایی استفاده کنیم که سیگنال ها را به همهٔ جهات توزیع می‌کنند. برای این کار استفاده از آنتن جهت دار گزینهٔ بهتریست. انواع آنتن های همه جهته عبارتند از: همه جهتهٔ عمودی (Vertical Omni)، دام سقفی (Ceiling Dome)، رومیزی های کوچک (Small Desktop)، عمودی های سیار (Mobile Vertical) و Rubber Duck.